Zaświadczenie urzędu skarbowego o wywiązaniu się z obowiązku podatkowego (dotyczy podatku od spadków i darowizn) jest wymagane, jeżeli przedmiotem aktu notarialnego, który ma być sporządzony, lub dokumentu, co do którego notariusz ma uwierzytelnić podpis, ma być zbycie praw do spadku albo zbycie lub obciążenie rzeczy lub praw majątkowych uzyskanych tytułem dziedziczenia, zapisu, polecenia testamentowego; darowizny, polecenia darczyńcy; zasiedzenia; nieodpłatnego zniesienia współwłasności; zachowku (jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu), nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności. Notariusz może dokonać tych czynności tylko za uprzednią pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego albo po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku, że należny podatek został zapłacony albo zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia.
Jeżeli zbywca nie posiada odpisu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, to będzie musiał zamówić taki odpis w sądzie cywilnym, w którym toczyła się sprawa o stwierdzenie nabycia spadku. Zaświadczenie z urzędu skarbowego jest potrzebne niezależnie od tego, czy osoba dziedzicząca albo obdarowana była zwolniona od podatku lub nastąpiło przedawnienie.
Dla strony kupującej korzystniejsza jest sytuacja, w której zbywca wymelduje się z lokalu przed zawarciem aktu - umowy sprzedaży. Jeżeli bowiem tego nie zrobi, to nowy właściciel może być zmuszony do przeprowadzenia procedury administracyjnej związanej z wymeldowaniem osób, które opuściły lokal, a się nie wymeldowały,
a procedura ta jest dość długotrwała. Z samych względów formalnych wymeldowanie nie jest jednak konieczne do zawarcia umowy. Jeśli nabywcy wyrażają zgodę na późniejsze wymeldowanie, to nie ma przeszkód, aby taki zapis znalazł się w akcie. Podobna sytuacja dotyczy rozliczenia kosztów eksploatacyjnych - jest to kwestia umowy między stronami aktu notarialnego.
Za wykonywane czynności notariusz pobiera wynagrodzenie (zwane taksą notarialną) zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004 roku w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej, powiększone o należny podatek VAT.
Oprócz taksy notarialnej notariusz pobiera, w imieniu Państwa Polskiego, dodatkowe podatki i opłaty. Są to przede wszystkim: podatek od czynności cywilnoprawnych, podatek od spadków i darowizn, opłata sądowa. Zebrane opłaty i podatki przekazywane są na konta bankowe odpowiednich instytucji państwowych.
Czynności notarialnych notariusz dokonuje w siedzibie kancelarii notarialnej. Jednak gdy przemawia za tym charakter czynności lub inne szczególne okoliczności (np. brak możliwości opuszczenia miejsca pobytu przez stronę czynności ze względu na jej stan zdrowia, przebywanie w zakładzie karnym albo areszcie śledczym) czynność notarialna może być dokonana także w innym miejscu.
